SSK Emeklisi Ziya Dede, çoluk çocuklarını evlendirmiş, torun torba sahibi olmuş, boş vakitlerini değerlendirmek için kendini yaşadığı köyünde bağına, bostanına ve birkaç tanecik serasına adamıştır. Köyün dışında yaşayan çocukları ve torunları ara ara kendisini ziyaret etmektedirler. En çok da büyükşehirlerde doğup büyüyen torunlarının ziyaretinden azami mutlu olmaktadır.
Gençlerin iş bulma ve hayata tutunma gayesiyle kasaba ve şehirlere yerleşmesiyle yaşlı ve emekli köyü haline gelen memleketine, yakın çevre şehirlerde yaşayan köylü gençleri de bilhassa yaz mevsimlerinde sık sık uğramaktadırlar. Böyle gençlerden biri köyünü ziyaret gelir. Baba ocağının paslanmış kilidini açar. Eşiyle beraber ufak bir ev temizliğinden sonra köy içerisinde ve arazilerinde geziye çıkar. Derken Ziya dedenin bostanının yanından geçerken onları gören bostan sahibi, kendisinin köye gitmek zorunda olduğun beyan ederek, istediğiniz kadar sebze meyve toplayabilirsiniz diyerek bahçesine davet eder ve oradan ayrılır.
Taze ve güvenilir diyerek bostanda eşiyle beraber neşe ve huzur içinde beğendiği ve seçtiği sebzeleri toplamaya başlayan gurbetçi genç ve eşi, yeterli miktarda topladıkları kanaatine vararak dedenin bahçesinden ayrılırlar. Biraz daha yürüyüş babından arazileri gezmek adına akşam güneş batarken köye ulaşırlar. Baba ocağına ulaşıp topladığı sebzeleri aracından indirirlerken onları evinin penceresinden gören bostan sahibi Ziya Dede, ellerinde sebze torbaları olan gurbetçi gence şöyle seslenir.
-” Muhsin oğlum. Tartı iç avluda”
Mehmet İNCİ
27/07/2022
Pendik İstanbul
Uzay Çağı Öyküleri
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder