Karabük İli Bürnük Köyümüzün Çevre Temizliği hakkında bir kaç söz söylemek ve de kaleme almak istiyorum. Sürç-ü lisan olursa affola.
Çocukluğumuzun geçtiği 1974-1984 yıllarında, Çevre Temizliği - veya kirliliği- diye bir sorunun olduğunu veya büyüklerimiz tarafından böyle bir sorunun varlığının dile getirildiğini hatırlamıyorum. Mutfaktan kaynaklanan kavun-karpuz-soğan vb. gibi çöp artıklarını anne veya babalarımız ahırdaki hayvanlara ya da kümes hayvanlarına verirdi. Böylece çöplerimiz değer kazanmış olur, bizlere et-süt veya yumurta olarak geri dönerdi. Tabiatta erimesi zor şartlar altında mümkün olan plastik mamulleri de yakarak imha ederlerdi.
2007 ve 2008 Yaz Tatili Sezonunda köyüme geldiğimde o eski günleri hatırlayarak şöyle bir aaahh...!!! geçirdim. Neden mi? Çünkü köylerimizin, mahallelerimizin içi, dışı, kenarı ,komşu arazileri, bağ ve bahçe yolları çöplerle dolmuş. Hem de ne çöp. Erimesi toprağa karışması mümkün olmayan araba lastikleri, mazot ve gres yağı tenekeleri, tonlarca cam kırıkları, yıkılmış veya tadilat görmüş eski evlerden çıkan eşyalar. Bürnük Köyü sınırlarında olan bu çöpler gibi komşu köylerimiz olan Cemaller, Yukarı Kızılcaören, Hacılarobası, Çavuşlar, Ilbarıt ve Çerçen Köylerinin de arazileri çöplerle dolu. İşin en can alıcı ve ürkütücü yönü de söz konusu çöplerin yüzde altmışı veya yetmişi köyün içme suyunun sağlandığı arazilerin hemen yanıbaşında olması. İçme sularının sağlandığı, köylülerin içme su ihtiyaçlarının karşılandığı bu arazilerin korunması , onların temiz tutulması gerekmez mi? Orada yaşayan bizim insanlarımız. Anne-babalarımız. Dedelerimiz-ninelerimiz. Kardeşlerimiz.
Bu siteden halkıma sesleniyorum:" Ne olur. Biraz daha dikkatli olalım. Gelecek nesillerimize sahip çıkalım. Onların kul hakkına girmeyelim. Bu arazileri , bu toprakları temiz -tertemiz olarak teslim aldık. Yine sahibine tertemiz teslim ve iade etmek en büyük insanlık borcudur. Köyümüzün İhtiyar Heyeti, sevilen ve sayılan büyüklerimiz, hatırı sayılır insanlarımız biraz özverili ve bu işe gönül verirlerse tehlikenin önüne geçebiliriz. Gelecek nesillere temiz ve tertemiz bir köy, suları kevser suyu gibi tatlı pınarlar bırakabiliriz.
Köyümüze sahip çıkmak, onu görünür ve görünmeyen kirlerden arındırmak ümidiyle.....
Mehmet İNCİ
2008 Ekim
Pendik
Uzay Çağı Öyküleri
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder