1970'li yılların son çeyreği. Batı Karadeniz Bölgesinin bir Orman Köyünde yaşayan Ömer Amca o zamana kadar biriktirebildiğini peşin verip, kalanını da taksitle ödemek şartıyla, halk diliyle “acente” diye tarif edilen bir traktör alır. Kendisinin şoförlüğü olmadığı gibi çocukları da henüz küçüktür. Askerliğini şoför olarak yapmış köylü gençlerden yardım ister. Gençler de seve seve yardımı kabul ederler. Köyde sürmek için arabayı nereden bulsunlar. İşte tam fırsatı diyen genç arkadaşlar Ömer Amcanın yardımına koşarlar.
Evinin yolu da biraz zor ve tehlikeli olduğundan dolayı, traktörü köyün emniyetli bulduğu bir kenarına bırakmaktadır. Nakliye, çift sürme, patoz sürme vb. işlerinde şoförlüğü olan köyün gençleri her daim yanındadır. Lakin her zaman başkalarına muhtaç olmamalı, kendi çocukları da traktörü sürmesini öğrenmeli ve kendi işlerini görebilmelidir. Bu düşünceyle köyün gençlerinden yardım talep eder. Onlarda yine aynı şevk ve heyecanla kabul ederler.
Uzun süren çalışmalar sonucunda artık büyük oğlu Ahmet direksiyona tek başına oturmuş, köy yollarında babası yanında olmak kaydıyla traktörü sürmeye başlamıştır. Ne büyük bir heyecan. Ne büyük bir mutluluk. Evin büyük oğlu artık kendini ispatlamıştır. Babasının omuzlarındaki hayat yüküne omuz vermektedir. Babası için tarif edilemez bir sevinç kaynağıdır evin büyük oğlu.
Tozlu köy yollarında on dört on beş yaşlarındaki oğlunun traktörü sürmesinden haylice keyif aldığı belli olan Ömer Amca aşka gelerek hareket halindeki traktörde oturduğu yerden oğluna doğru şöyle seslenmektedir:
--Oğlum Ahmet. Bu yollar senin için.
Mehmet İNCİ
Uzay Çağı Öyküleri
Mayıs 2020
Pendik. İstanbul
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder