Karabük Demir-Çelik Fabrikasının köyümüz Bürnük’e kadar günde üçer defa personel servis taşımacılığı yaptığı, köy okulumuzda öğrenci sesleriyle kuş seslerinin beraberce şarkı söylediği, uzun kış gecelerinde yirmi hanelik mahallemizde Yatsı Namazında kırk kişinin beraberce cemaatle namaz kıldığı, namaz sonrasında mescide bitişik Köy Odası odun sobasının sıcacık ikliminde çay sohbetlerinin yapıldığı zamanlar.
Halil Efendi mahallenin üst kısmındaki evinden çıkarak Öğle Namazını cemaatle kılmak için mahalle mescidine gider. Köy odasındaki sıcacık sobanın etrafında sohbet ederek ısınmaya çalışan köylülere selam verir ve uygun bir yere oturur. Henüz namaz vakti gelmemiştir. Köylüler kümes hayvanları olan tavuklarda bir hastalık peydah olduğunu, her gün birer tavuklarının öldüğünü anlatmaktadır. Halil Efendi de oturduğu sedirden söze girerek kendi tavuklarında da böyle bir hastalık olduğu, bir kümes dolusu tavuktan sadece birkaç tane kaldığını ifade ederken, onları sessiz sedasız dinleyen Deliya’nın Mehmet Amca sözü alır ve şöyle der:
-Oh oh!..Biraz de sizin tavuklarınız ölsün. Hep bizim tavuklar mı ölecek?
Mehmet İNCİ
Uzay Çağı Öyküleri
04/02/2021
Pendik. İstanbul
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder