25 Şubat 2023

YALNIZ DOST

 Bir kitap düşünün, tozlanmış kütüphanenin rafında,

Karıncalarla güveler gezinir onun etrafında.

Hele bir de örümcek ağını kurmuş kuytu yerine,

Asla rastlanmaz cihanda ne eşine ne de benzerine.


Açıp okumak isteriz, lakin ellerimiz varmıyor,

"Bana gelin, bana gelin" diye avaz avaz bağırıyor.

Haykırıyor taa derinden umursanmıyor bile,

Heceleniyor bazen de faydaları gelirlerse dile.


Ne yazık ki kulak veren çıkmıyor onun bu sesine,

Binecektir vakti gelince aniden insanlığın ensesine.

Anlatılamaz önemi tek haftasında koca bir yılın,

Olduğu halde raflar üstünde kitaplar yığın yığın.


O değil midir ki bizleri sevinçten ağlatan?

Geleceğin fecrinde vatan evladını kendine bağlayan.

Öğle ise niçin tozu bol raflarda duruyor?

Kaldı mı yokuşta insanlık, ansızın ona koşuyor.


Yetsin artık bu durum, "dur" diyelim sebepsiz bu gidişe,

Başlamalıyız kasırgalar kopmadan bu mühim sezişe.

Düşmeden bataklığa, sarılmalı sımsıkı dostlara,

Akmadan zalim fikirler, o güzelim altın taslara.


Binmeden ağır  yükler, şu dermansız bazulara,

Yapışmalıyız bizi bahtiyarlığa götürecek kitaplara.

Sızmadan küt-küt atan kalbimize karanlık geceler,

Boynu bükük, yüreği ezik daim bizi beklerler.


Mehmet İNCİ

Mart 1988 Karabük

(Kütüphane Haftası İkincilik Şiiri)

 

       





Hiç yorum yok:

Yorum Gönder