Hafta Sonu kahvaltısı hep beraber yapılmıştı. Uzun saçlı küçük babasının kucağında, kumral delikanlı da annesinin dizinin dibinde belki de en mutlu kahvaltılarını yapmışlardı. Evin genç hanımefendisi ailecek hafta sonu etkinliğine katılmak için çocuklarını hazırlamaktaydı.
Nihayetinde küçük çekirdek ailemiz evlerinden çıkarak hemen yakınlarındaki metro istasyonuna vardılar. Sanki tüm mahalle hafta sonu etkinliğine katılmak için metro istasyonuna akın etmekteydiler. Birinci trene binmeleri mümkün olamadığından bir sonraki trene binmek zorunda kalmışlardı. Her ikisinin kucağında birer çocuk olduğu halde hemen gelen terene binmek için ilerlediler. Genç bir delikanlı kucaklarında çocuk olan aileyi görünce hemen yerini onlara verdi. Karşılıklı göz selamlaşması sonrası ailemiz oturacak bir yer bulabildiler. Birkaç durak sonra tren gittikçe kalabalıklaşmaya başladı. Kimileri bu kalabalıkta kendilerini sakınmakta, kimileri ise hiç oralı bile olmamaktaydı. Kalabalık ortamdan rahatsız olan genç hanımefendi, hem kendini hem de eşini (belki de eşinin gözlerini) bu olumsuz ortamdan korumak adına kendince bir çözüm yolu bulmak istedi. Mahallede arkadaşları ile hatim programları düzenleyip ayda bir Kuran-ı Kerim hatmi yapmaktaydılar. Çocukları kucaklarında olmasına rağmen okuması gereken cüzleri burada okuyabilirlerdi. Kaldı ki cep telefonları da buna müsaitti. Ve bu fikrini eşine teklif eder:
-Efendi. Okunması gereken bir cüz’üm var. Okuyabilir misin?
06/10/2024
Mehmet İNCİ
Uzay Çağı Öyküleri
Pendik/İstanbul
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder